De Gordon Setter is een van de rassen die gevoelig is voor maagtorsie, een aandoening waarbij de maag draait en het spijsverteringskanaal blokkeert.
Om dit te voorkomen dient u het voer liever in een aantal porties over de dag te verdelen, vermijd u grote inspanning direct na de maaltijd en let u op overmatig drinken.
Toch is een maagtorsie niet altijd te voorkomen. Belangrijk is dat u de symptomen herkent en zo snel mogelijk de dierenarts waarschuwt.
Een maagtorsie is een acute aandoening bij de hond waarbij een abnormaal grote hoeveelheid gas de maag doet uitzetten (dilatatie) en dit kan samengaan met het draaien van de maag
(volvulus of torsie).
De maagtorsie begint met een snelle ophoping van gas in de maag, die daardoor flink uitzet (de dilatatie). De uitgezette maag kantelt vervolgens rond haar ophangbanden, waardoor in- en
uitgang van de maag geblokkeerd worden en het gas er niet meer uit kan. Grote bloedvaten worden dichtgedrukt en de bloedcirculatie in de maagwand wordt belemmerd.
Delen van de maagwand worden niet meer voorzien van zuurstof waardoor de maagwand af kan sterven. Daarbij ontvangt ook het hart minder bloed omdat de bloedstroom naar het hart toe
wordt afgeklemd door de maag die in omvang is toegenomen. De pompfunctie van het hart neemt af en er ontstaan ritmestoornissen. De ademhaling wordt moeilijker omdat de maag op
het middenrif drukt. De hond kan snel in een diepe shock raken en overlijden. De aandoening komt met name voor bij grote hondenrassen.
Hoe ontstaat een maagtorsie?
De oorzaak van de aandoening is niet helemaal bekend. De belangrijkste factor lijkt wel het inslikken van veel te lucht zijn. Andere factoren die ook invloed zouden hebben zijn veel
beweging na teveel eten en/of drinken in één keer en de anatomie van de hond (zo zien we voornamelijk de maagdilatatie bij grote honden met een diepe borstkas).
De maagtorsie is een aandoening die over het algemeen snel tot een alarmerend ziektebeeld leidt. Zonder behandeling sterven de meeste dieren binnen enkele uren.
Symptomen
Het meest opvallend is de snelle toename van de buikomvang en loos braken.
De hond wordt onrustig, gaat kokhalzen, probeert te braken waarbij er behalve wat slijm niet veel komt en de hond krijgt snel een dikke opgezette buik net achter de ribboog.
Het dier gaat sneller en oppervlakkig ademen en kan uiteindelijk in shock raken.
Behandeling
Als er inderdaad sprake is van een MDV moet als eerste de maag geleegd worden. Dit kan door middel van het inbrengen van een slang (sonde) via de bek.
Het gas in de maag kan op deze manier worden afgevoerd en vervolgens spoelen we de maag met water om de restanten voer uit de maag te krijgen.
Soms is het noodzakelijk om van buitenaf de maag aan te prikken om het gas te laten verdwijnen. Om de patiënt te beschermen tegen een levensbedreigende
shocktoestand zal er ook een infuus worden aangelegd.
Wanneer het niet lukt om met de sonde in de maag te komen, is de enige mogelijkheid de hond operatief te benaderen. De maag wordt hierbij weer in de normale positie
terug gelegd en hij wordt vast gezet aan de binnenkant van de buikwand om een nieuwe kanteling te voorkomen.
Prognose
De herstelfase na een maagtorsie is er één vol risico’s. De prognose hangt onder andere af van de toestand van de hond en de schade die inmiddels is opgetreden aan
de organen (milt,alvleesklier en maagwand). Deze kunnen namelijk beschadigd raken ten gevolge van het zuurstof tekort wat door de uitgezette maag is ontstaan.
Ook is bekend dat er hartritme stoornissen kunnen ontstaan.
De kans op recidief zonder een operatie is groot. Zelf met een operatie is de kans van terugval aanwezig, maar meestal ontstaat er dan alleen een maagdilatatie, wat minder gevaarlijk is.
De kans dat de maag gaat draaien is klein omdat deze vast zit aan de buikwand.
Preventie
Preventie van een maagtorsie is moeilijk, omdat de ware toedracht van de kwaal niet echt bekend is.
Maar uit onderzoek is gebleken dat er een kleinere kans is op het ontstaan van een maagtorsie als de hond grote brokken eet (en goed kauwen!) verdeeld over meerdere porties per dag.
Na het eten is het verstandig minstens een uur te wachten voordat er weer lekker gewandeld mag worden.
Deze maatregelen zijn zeker belangrijk bij risico hondenrassen.